I don't know... what

Jakie to wszystko piękne, ale jakie smutne...

Tak bardzo brakuje mi słów na wyrażenie uczuć.

Ech, już sama nie wiem co myśleć. 

CHAOS, totalny CHAOS.

Siedząc ostatnio w nowo odkrytm miejscu, zbierając białe kwiaty, za dużo myślałam.

Za dużo myślałam o tym wszystkim, za dużo komplikowałam, za dużo nie rozumiałam, za bardzo tęskniłam.

Pisałam za mało, słuchałam za mało, zniknęłam za mało,milaczłam za mało.

Troszeczkę smutno, weny nie ma, leżenie na podłodze zrobiło się męczące, a i tak leżę od rana.

Trochę uśmiechu,ale bardzo mało.

Samotnie tak jakoś...

"A jednak można tęsknić za kimś, kogo się nie zna".

Boże, jakie to prawdziwe...

Ta tęsknota mnie zżera.

Coż czuję, że to będzie zajebisty okres na pisanie smutno-stęsknionych wierszy bądź piosenek, a może nzowu wrócę do malowania?

A teraz poczekam sobie na pewnego Pana.

___________

Ten wpis jest dobijający...

A zdjęcia? Gdzie jest mój aparat?!