mam do niego pretensje , że z dnia na dzień zerwał kontakt wiedząc o tym jak cholernie

mocno go kocham . pobawił się mną i rzucił w kąt zapominając . ciężko jest mi z tym , że

straciłam jedyną osobę na której mi zależało , jedyną osobę która była mi tak bliska .

przecież mieliśmy plany wobec siebie , mieliśmy być szczęśliwi , nasza miłość miała

przetrwać wszystko . przez niego każdego wieczoru wylewam litry łez krzycząc z bólu i

waląc rękami o ścianę . nie pamiętam kiedy przespałam całą noc nie tłumiąc płaczu w

poduszkę . niszczy mnie.. dokładnie tak samo jak chemioterapia niszczy raka . wyżera mnie

od środka jak jakaś żrąca substancja. ale wiesz co jest w tym najdziwniejsze? to , że gdyby

teraz przyszedł i chciał wrócić przyjęłabym go zapominając o wszystkim co mi zrobił. a

wiesz czemu? bo ja go po prostu kocham.
<3