Ekhart

Czas ostatnich już nocy schyłku lata
Wiem, że od lat nie mieliśmy o czym porozmawiać
Nie wiem, czy znasz mnożące się dzieło swojej woli
Bardzo bym chciał powoli o wszystkim Ci przypomnieć

Na pewno kształty, barwy, dźwięki, smak
Na pewno zapach czerwcowego dnia
Na pewno zarys ogólnego tła
To dobry pomysł
Na pewno wiara, że istnieje świat
Na pewno wieczny i że nawet Ja
Jeżeli zechcę mogę trafić tam
To dobry pomysł

Patrz, jak cudnie przelewa się urodzaj
Cały ten świat; bezkarnie przewlekła Hipertrofia

Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz
Krążą ponad głową, nawet jeśli umarł Bóg
Każdy proton tęskni za istotą Absolutu...

Żal istotnie mi będzie postawić
Wszystko co sam w przypływie nadmiaru powołałeś

Dopiero wódkę i ogórków smak
Dopiero formy obcowania ciał
Dopiero pięknie zmarnowanych lat
Poznałem słodycz
Dopiero prawdę, że na krótki czas
Dopiero jestem przeczuwając jak
Za chwilę zniknę by kolejny raz
Już nie odrodzić się

Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz
Krążą ponad głową, nawet jeśli umarł Bóg
Każdy proton tęskni za istotą Absolutu...


Jeszcze nasycam się powietrzem
oddechy przenajświętsze karmią serce przez nos
później, późnym popołudniem,
gdy Cienie będą dłuższe i smutniejsze niż są
później, przeczuwam to podskórnie
wszystko nagle utnie się, przemieli na proch
jeszcze pocieszam się, że jestem
rozkoszne czując dreszcze od nadmiaru i żądz...

miażdży mnie Comowski Ekhart..

to jest taka opowieść o mojej miłości która mimo woli była skazana na śmierć..

to takie wspomnienie...

powrót po długim czasie...

rozmowa z "tą" osobą o "tamtych" czasach...

piękne..

jeszcze ta muzyka...

i coma.

moje najpiękniejsze Lato

i w życiu najpiękniejsze i najszczęśliwsze chwile

zachowam je w pamięci...

bo pożegnałam sie z tamtymi czasami

pochowałam nadzieje..

.to nie wróci.

czy ja wiem czy dobrze czy źle..

będzie jak będzie. i tyle.