Na początku jeszcze nie wiedziałaś czego dokładnie chcesz. Sytuacja sama się rozwijała, nie byłaś do końca świadoma co robisz, sytuacja sama się toczyła. Nie kontrolując tego, wpadałaś coraz bardziej i bardziej. Nie wiedziałaś, że już jesteś tak wplątana, że trudno teraz z tego wyjść. Po chwili namysłu próbujesz jakoś to wszystko naprawić, odkręcić. Lecz to przynosi odwrotny skutek. Emocje dają za wygraną, ciężko podjąć jakąkolwiek decyzję. Martwisz się, sece Cię boli, nie wiesz jak to druga osoba przyjmie. Starasz się zrobić to najdelikatniej jak tylko potrafisz, może i działasz wbrew sobie, ale chcesz żeby to wszystko skończyło się w dobrej relacji. Masz na uwadze uczucia drugiej osoby i starasz sie jej nie zranić. Bywają w życiu sytuacje, które zmuszają nas do podjęcia ważnych decyzji na całe życie, ale nigdy nie dowiesz się, czy dobrą drogą poszłaś. Wewnętrzne, psychiczne rozerwanie sie , to chyba największy ból, kłócisz się sama ze sobą. Podejmujesz jednak decyzję, by to skończyć. Przykro Ci, że druga osoba może przez Ciebie cierpieć, że ja zranisz, ale robisz to bardzo delikatnie i wszystko dokładnie przemyślałaś. Po fakcie okazuje się, że niepotrzebnie się starałaś, niepotrzebnie się zamartwiałaś, niepotrzebnie uważałaś na uczucia innej osoby, to wszystko było niepotrzebne. I co dalej? Czujesz się pusta w środku, czujesz się oszukana i zdradzona, bo wszystko to, co uważałaś za najważniejsze i najcenniejsze straciło sens. W dzisiejszych czasach ludzie mają ustawione całkiem inne priorytety. Przychodzą w naszym życiu takie osoby, po których sprząta się latami, a po ich wizycie już nigdy, ale to przenigdy nie będziemy tacy sami. To my się zmieniamy? Nie. To ludzie nas zmieniają. Cóż najwyraźniej trzeba być twardym i zimnym, nie ma sensu się starać. To zawiedzenie, tak bardzo boli. Nie ma sensu słuchać serca, bo i tak nam się oberwie po tyłku. Po co te wszystkie starania? Po co musiałąś stracić tyle czasu? Sama wiedziałaś, że nie ma sensu, ale i tak spróbowałaś. Cóż... człowiek uczy się na własnych błędach.