!

Dlaczego one są takie wspaniałe ? Dlaczego zawsze mogę na nie liczyć ? Dlaczego były,są i będą ? Dlaczego potrafią być takie kochane, a za chwilę zmieniają się w zimne sucze ? Dlaczego właściwie są ? No właśnie dlaczego ? Pytań tego pokroju można zadać milion. Na każde znam odpowiedź . Mogłyby zawsze odejść i mieć wbite z całego swojego małego, kochającego serduszka. Nie one. Nie potrafiłyby . Zresztą ja także. Taka Domi. Wkurwia czasem jak czterdziestu napierdolonych rusków, ale co ja zrobiłabym bez niej ? No co ? No nic. Takiego negatywnego myślenia i czarnych scenariuszy nie ma nikt. Cała Domi. Bez niej Aga chodziłaby smutna. Nie miałaby z kim się pośmiać i poużerać na piździe . Wspaniała taka. Nigdy nie zapomina. Bezpośrednio, szczerze zawsze prawdę. Pomogła jak mało kto. Wiem, że takiego drugiego człowieka nigdzie nie spotkam. Tak się cieszę, że mam Cię na codzień. Gdy Cię nie ma w szkole i nie dajesz znaku życia, martwię się cholernie. Zawsze po cichu albo coś knujesz albo masz zajebisty problem. Mamy siebie, mamy wszystko, sięgnijmy chmur. Popierdoleńcu dziękuję Ci, że jesteś ! Kocham Cię kociaczku  tak mocniutko <3 . Taka Marta. Cudowna. Ty też wiele, ale to na prawdę wiele razy mnie wyciągałaś z dołka. Nie raz, ani dwa było źle. Czasem przesadzasz,panikujesz, marudzisz. Na szczęście do was mam większą cierpliwość . W sumie to wasze marudzenie  czasem nawet zabawne jest. Arta. Tobie również dziękuję, że jesteś . Wiele już przeżyłyśmy, wiele razem stworzyłyśmy i wiemy, że naszej przyjaźni nie przekreśli nic. Czasem zachowujesz się jak zdałniony uciekinier z zakładu dla psychicznie chorych, ale można Ci to wybaczyć . Kocham Cię Słoneczko tak mocniutko <3 . Jesteście najwspanialsze, najcudowniejsze, najpiękniejsze, najwybitniejsze, najlepsze. Po prostu .