k.t.o.ś.nieg

Na początek parę słów o zmianach.

Od dzisiaj, jeśli w ogóle będzie - to trochę lakonicznie ale za to treściwie.

Nie widzę potrzeby w rozpisywaniu się, kiedy tak na prawdę jedyną osobą która to czyta jest zawsze jednostka do której wole docierać i przekazywać siebie słowem mówionym, nie pisanym.

"O ideałach"

Zawsze byłem kimś kto wierzył iż w życiu trzeba mieć jakieś ideały.

Albowiem jak się posiada ideały, to ma się do czego dążyć. A przecież dążyć do czegoś trzeba,

albowiem jak się nie dąży do czegoś, to się jest zagubionym. A tego przecież  byśmy nie chcieli.

Weźmy na przykład polaka-szaraka którego celem jest ewidentnie życie w myśl jakichś reguł które sam sobie wymyśla, narzuca i chce przestrzegać. Cóż z tego, że czasem nie wychodzi. Idzie wszak o to, żeby dążyć, a nie osiągać. Bo jak się już taki cel osiągnie, to trzeba szukać nowego. A porządne cele nie leżą wszak na ulicy.
 Wiem że ideał jest dopuszczalny wyłącznie w filozofii, a w racjonalnym świecie i szarym życiu niekoniecznie znajduje miejsce. Ja na przykład mam ideał który wymyślałem sobie bardzo długo i misternie prześwietlając i układając jego każdy kawałeczek, każdy proton za którym teraz przychodzi mi zatęsknić. Ideał który paradoksalnie nie jest idealny i pozbawiony wad, ale myślę iż właśnie to czyni go wyjątkowym. Mam ideał którego tożsamości nie będę tutaj zdradzał albowiem po co.

"I fanatyźmie"

Realizowanie się w pasji jest zdrowsze od fanatyzmu który jest umysłową ślepotą ograniczającą człowieka i hamującą jego rozwój.
Pasja jest czymś co daje siłę, otwiera i napędza, nie hamuje.

Oczywiste jest to, że fanatyzm to przede wszystkim choroba młodości. I wśród młodych najwięcej zdobywa sobie wyznawców, gdyż to w młodości właśnie idealizm najlepiej jednoczy się z głupotą.

Teraz naprawdę jestem - staram się, uczę się, wierzę, poszukuję, zwiedzam ale przede wszystkim obserwuję

i słucham...

Oraz dążę... ale już nie do doskonałości, lecz do ciągłego rozwoju.

p.s
Nie wybierajcie się w tatry Zimą, no chyba ze dostrzegacie na zdjęciu(21.grudnia.08 13:49) coś więcej niż tylko zwykłe zamarznięte bajoro

Oasis - Wonderwall

Dzisiaj mogę tego posłuchać bo...

to właśnie dzisiaj zdobyliśmy świat , zaraz po europie ,  po królestwie

                          Coldplay - Swallowed in the sea

Ścięłaś mi drzewo i przyniosłaś je z powrotem do mnie
I właśnie to sprawiło, że zauważyłem gdzie popełniam błąd
Położyłaś mnie na półce i trzymałaś mnie dla siebie
Ja mogę tylko winić siebie, ty możesz tylko winić mnie
I mógłbym napisać piosenkę długą na sto mil
Więc właśnie tam pasuję, a ty pasujesz do mnie
I mógłbym zapisać to albo rozpowiedzieć wokoło
Zagiń, a poźniej odnajdź się albo zostań pochonięta przez morze

Położyłaś mnie na linii i wywiesiłaś, bym schnął
Kochana, właśnie wtedy zdecydowałem się pójść, by cię zobaczyć
Ścięłaś moją wielkość i otworzyłaś mi oczy
Spowodowałaś, że zrozumiałem, czego nie widzę

I mógłbym napisać książkę, o której powiedzą, że wstrząsnęła światem
A potem ją wezmą i mi odbiorą
I mógłbym zapisać to i rozpowiedzieć wokoło
Zagiń, a poźniej odnajdź się i wróć do mnie
Nie zostań pochłonięta przez morze

Oohhhhh Ahhhhhh

I mógłbym napisać piosenkę długą na sto mil
Więc właśnie tam pasuję, a ty pasujesz do mnie
Ulice, którymi chodzisz, długie na tysiąc domów
Więc właśnie tam pasuję, a ty pasujesz do mnie
Oh jakie dobre to jest, by żyć bez żadnych zobowiązań
Zapomnieć, ale nie wybaczyć, nie kochając wszystkiego, co widzisz
Oh ulice, którymi chodzisz, długie na tysiąc domów
Więc właśnie tam pasuję, a ty pasujesz do mnie
Nie zostań pochłonięta przez morze

Pasujesz do mnie, nie zostań pochłonięta przez morze
Tak, pasujesz