korek od chuchały

To surrealistyczne doświadczenie, w którym człowiek wkracza na inny poziom świadomości, w którym nie istnieją dobre odpowiedzi. Po prostu siedzisz w ciemności i patrzysz przed siebie. Przed oczami ciemność, w myślach pustka i niemożność odejścia w sen. Brak możliwości chwilowego odsunięcia się, odejścia, zapomnienia. Jedno goni drugie co świadczy o braku logicznego myślenia. Zero rozumowania, a perspektywa powrotu to realności zmusza do ponownego zachwiania. Normalność jest pojęciem względnym i o ile można powiedzieć, że miłość to rzecz zupełnie normalna, naturalna, a wręcz potrzebna, to dla niektórych ta normalność jest wręcz surrealistyczna i burzy porządek już i tak niekonwencjonalnego obchodzenia się z uczuciami. Wystarczająco nie konstruktywny już świat przewraca się po raz kolejny tworząc jeszcze większą niemożność powrotu do stanu pierwotnego. I tak pozostawia Nas do czasu, gdy coś zdecyduje za Nas jak dalej poukładać tą swojego rodzaju plątaninę. Tworząca się w ten sposób imponderabilia-coś nieuchwytnego, nie zmierzonego lecz mogącego mieć wpływ na całą resztę- jest coraz bardziej zauważalna nie tylko dla jej posiadacza ale też otaczającego systemu, ludzi, przedmiotów i sytuacji.
I tak po pewnym czasie zachodzi preponderancja- dostrzegamy, że to co się dzieje jest niezwykle ważne i ma znaczenie w późniejszych kwestiach. W tej chwili tolerancja dla pojawiającego się zjawiska przybiera najdziwniejsze formy, które pozwalają na popadanie w skrajność czy też euforie. Wszystko to zdaje się bardzo niedoinwestowane, niedopracowane i nie zamknięte. Na domiar trudności zbyt często zachodzi zjawisko niemożności, braku władzy i wiedzy jaka pomogłaby w wybrnięciu z zaistniałej sytuacji. A najbardziej kuje w Nas fakt, że bierze się to tak z nienacka, przez co jest tak niepojętne i absurdalne. Nie potrafimy ogarnąć czegoś tak Nam bliskiego, wciągającego Nas, czegoś co podświadomie sami spowodowaliśmy, a na domiar tego, nazywamy to miłością. I przecież to wszystko stało się absolutnie nie specjalnie, niechcący, a czasem jest wręcz niechciane i odrzucane. A przecież najbardziej ludzkie jest to co niepojęte i to, co sprawia najwięcej bólu wtedy, kiedy zachowuje się to tylko dla Siebie samego.