Bezsenność

Nie mogę spać, noc się dłuży,

Jak cała wieczność.

Kiedyż nadejdzie świt?

Czuje przy sobie twą obecność,

Miga mi twej sylwetki cień.

Mysli jak jadowite węże

Wgryzają się wciaż w mózgu treść.

Coraz mi smutniej, coraz ciężej

Sklecić banalny wiersz.

Nie odchodź proszę, ta randka nocna

Niech jak najdłużej trwa!

Przecież nie stałam Ci się obca,

Popatrz, to przeciez jestem ja!

Siądź blisko,bo chodź wokół ciemno,

Dojrzę twych oczu głęboką czerń.

Dlatego pochyl się nade mną,

Pragnę czuć dotyk twoich rąk.

I nagle dziwną zdjęta trwogą

Zrywam się...w oknie błyska świt...

Rozglądam się, nie ma nikogo,

Bo z tego miejsca w którym jesteś

Nie może wrócić nikt!

Która godzina? W pokoju pustka,

Znika powoli zmierzch,

Zmęczona głowa na poduszkach,

A obok niej- niegokończony wiersz...