zawilce

Cześć, właściwie to pozostanę chyba nikim już zawsze. Przestanę zapisywać twoje słowa w różowym zeszycie w ornamenty złote, zamykanym na magnes. Skończę ukladać równo wypielęgnowane wspomnienia w szufladzie. Wspomnienia egocentryka, jego dotyku, smaku gorzkiej herbaty, którą obiecałam sobie kupić i pić w takie wieczory jak ten. W wieczory, gdy jestem tak senstymentalna i nieszczęśliwa, stęskniona za jego głosem. I o ironio, najbardziej lubiłam słowo "beznadziejne" z twoich ust, to w jaki sposób akcentujesz  drugą sylabę. Jak zapalasz papierosa, jak pijesz piwo z zielonej butelki, jak odgarniasz włosy z twarzy, uśmiechasz się. Jak robisz ze mną co chcesz.

PS Mam jedno takie zajebiste szczęście, że twój głos mogę usłyszeć w każdej chwili, sięgając po mp3

PS2 nie jestem psychopatką i furiatką

PS3 nie możesz tak po prostu wyjechać, bo to onzacza moją przegraną