tomorrow we all die in noise.

oddalam się od rygoru od świata od ciebie

od słów twoich gładkich wpływających do ust miękko

oddalam się od rzeczywistości od ziemi

bo kula ziemnska jest tylko celą śmierci

i ja wiem że ty umrzesz umrę i ja

umrze i ta wiewiórka na leśnym pagórku

nic z tym nie zrobimy los nie jest w naszych rękach

nigdy nie był

rany mam na całym ciele i zanieczyszczam gładką skórę

siniak na siniaku krew łzy otarcia ból

nie bronię się już przed tym całym cierpieniem

wychodze mu na przód witam podaję rękę

i jesteśmy jak jedność jak brat i siostra

razem przejdziemy do tego końca

nie krzycze już głośno jak to kiedyś bywało

cichutko siedzę sobie nad różaną rzeką

czasem tylko myślami wracam i pomocy chcę szukać

lecz to na marne nikt mnie już nie uleczy

duszy nie mam i uczuć i łez

zbyt wiele lat leżałam w bezsensie