"Jej Nauczycielskość"

Niesamowicie ładnie brzmi "jej nauczycielskość".

Ściągam czapkę z głowy i chylę czoła przed autorem/ką.

Nowe mieszkanie sprawia, że człowiek zaczyna myśleć na nowo.

Wkłada stopery w uszy i zaczyna na reszcie słyszeć sam siebie. To niezwykłe uczucie - wkurzające ale niezwykłe.

Wydaje się, że pod kaponierą zamiast kondomów powinni raz zrobić akcję "usłysz siebie - bądź głuchy na idiotyzm Cię otaczający" i rozdać każdemu parę stoperów. Koszta mniejsze a doświadczenie niezwykłe. Zaczynam rozumieć, dlaczego starsi ludzie nie właczają "przypadkiem" swoich aparatów słuchowych - tak pięknie można wszystko zignorować.

21 lat w XXI wieku.

Pozdrawiam mamę i tatę, za którymi bardzo tęsknię, bo już dawno nikt mi nie przyniósł kawy do łóżka,

nie połaskotał w stopę żebym wstała, nie powiedział, że muszę wrócić ostatnim autobusem, nie ugotował zupy, nie przyniósł ciastka z kremem "dla lepszego samopoczucia mojego tyłka", nie upiekł ciasta, nie ubił kotletów, nie kazał mi iść do sklepu, nie stękał żebym sprzątnęła pokój, nie żalił się na męża/żonę, nie rozwiązywał krzyżówek, nie kazał mi ściszyć muzyki, nie popychał mnie bebechem, nie zajmował mi komputera, nie czytał moich wypocin, nie komentował głośno, nie wyśmiał mojej fryzury, nie napił się ze mną piwa, nie poleniuchował na kanapie przed durnym, nowomodnym, polskim, quasi-amerykanckim serialem..

<emotikon>