Bassia

Na pierwszym planie po raz kolejny widać moją nieskromną osobę (chyba popadam w jakiś narcyzm, że tyle zdjęć moim ryjcem wstawiam) oraz Bassię, którą wtedy jeszcze delikatnie muskałem. W tle maskuje się Michał z bardzo nie wyjściową miną dlatego też jego historię pominiemy tym razem i wrócimy do niej kiedy indziej. Tak czy owak - gitara. Nie spodziewałem się, że tak bardzo uzależnię się od tych czterech strun (choć czasami brakuje tej piątej do płynnego grania Korna). W każdej wolnej chwili poza uzupełnieniami w dokumentach drużyny, nauce, spotkaniach z pewną młodą panną zbliżam się z tym ciężkim, odpicowanym kawałkiem drewna z elementami metalu.

Wstęp troszkę nie w deseń co do dzisiejszego święta, ale już wyjaśniam. Tegoroczna wigilia była jedna z najmilszych jaką miałem. Przypomniała mi takie naprawdę stare czasy odczuwania radości z jedzenia przy wspólnym stole ton żarcia, wizyty Mikołaja (notabene był ubrany w bardzo podobny strój do tego co miałem na sobie podczas konkursu kolęd.. Zastanawiające..), śpiewania kolęd, oglądania filmów dla dzieciaków (a w tym roku bardzo dobry repertuar został dobrany na TVN ;D), pójścia na pasterkę i późnego powrotu do domu. W tym roku dwa ostatnie punkty zostały troszkę zmodyfikowane przez pewną pannę, która dodała wczorajszemu dniu całej niezbędnej magii, klimatu i szczęścia, którego bardzo potrzebowałem. Dlaczego zacząłem od gitary? Ponieważ tak jak wtedy kiedy jak dostawałem tak jak i teraz - nie spodziewałbym się, że coś materialnego od kogoś sprawi mi tyle uśmiechu. Drugi punkt został o tyle zmodyfikowany, że wróciłem o 03.30 do domu ;P.

Dzisiaj imprez u mnie. Stoły poprzestawiane i przybrane, ziemniaki obrane, schody pozamiatane, pajęczyny wraz z ich lokatorami z rogów mojego pokoju pościągane, stare butelki pochowane i nawet na biurku mam jako taki ład ;D. Tegoroczne święta wybitnie mi się podobają - nie pamiętam tak fajnych od jakiś 7-8 lat :).

PS. Jak chcesz iść pijany na pasterkę to nie siadaj koło mnie. Mówię poważnie. Bo gdyby wczoraj Ola mnie nie przytrzymywała to pewnego faceta, siedzącego dwa miejsca ode mnie bym wyprowadzał (pewnie nie tylko ja bo masę ludzi denerwował swoim zachowaniem). Nie będę się teraz wywodził na temat postawy w kościele i celu chodzenia do tego miejsca (są święta, nie chce mi się myśleć nad takimi ciężkimi tematami) ale po prostu - człowieku, nie idź!

Na koniec piosenka, której granie uchwyciła moja prywatna fotografka. Po roku nieobecności powrócili na moje play listy aby porządnie dawać po głośnikach. Tylko słuchać (w sumie od tego zespoły zaczęła się moja przygoda z cięższą muzyką) <..>