WITAM CIĘ

TRAFILIŚMY na SIEBIE...a może jeśli nasza li­ryczna zna­jomość nie od­naj­dzie się w gąszczu zwykłych spraw i by­cie ze sobą jest niemożli­we to co po­zos­ta­nie..? wszys­tkim czym się zaczęła ta la­tająca przy­goda..po wy­miarach naszej wrażli­wości twórczej będzie snu­ciem w chwi­li szczerości i wyz­nań so­bie opo­wiada­nia o tru­dach zma­gania się z tym co zwyczajne tra­filiśmy na siebie zi­mie naszych umysłów i serc..bez zi­my nie ma wios­ny..bez błędów nie ma nauki..bez wątpli­wości nie ma wiary..bez obaw nie ma od­wa­gi..Mo­je błędy..mo­je oba­wy i mo­je wątpli­wości są moją drogą do mądrości..po długich żmud­nych poszu­kiwa­niach..krążąc po wer­te­pach nies­pełnienia..spot­kałam ją - niewinną jak dziec­ko ..nies­ka­zitelną jak za­pach róży..bliską jak włas­ne ciało.. miłą ser­cu jak od­dech wios­ny - to ona - miłość - przy­witałam ją z uśmie­chem na twarzy i ot­warty­mi ręko­ma - tak długo nie było Cię obok..to nie wios­na lecz zi­ma łączy ze sobą ludzi aby w chłod­ne dni og­rza­li się ciepłem swojej miłości.. Miłość jest jak kwiat..który nie więdnie na­wet wtedy...kiedy przychodzi zima..mhm ja­kie to piękne..gdy zimą w człowieku za­wita wiosna..czyż nie?..takiej wiosny-zimą Przyjacielu życzę Tobie dziś..zawsze ta sama...

..Wios­na..połączyła ser­ca dwa..La­to..roz­grzało uczu­cia.. Je­sień..za­bar­wiła miłość..Zi­ma.. zimą dbaj­my by roz­grza­ne ser­ca nie stra­ciły bar­wy życia..nie tyl­ko wiosną ..pot­rze­ba wios­ny w sercu..