krągła zazdrośnica.

Czasami przyzwyczajamy się do czegoś tak mocno,

że zapominamy o tym jak bardzo jest to dla nas ważne.

Niespodziewanie szczęście ucieka nam ze smyczy

i rozpędzonego nie sposób zatrzymać.

Każdy strach oznacza, że jesteśmy uważni, rozsądni,

że pilnujemy siebie i swojego życia.

A ja na tyle wmówiłam sobie swoją odwagę,

że zaczęłam w nią wierzyć z siłą,

która pozwoliłaby mi postawić w kasynie wszystkie pieniądze na jedną kartę

-taka pewność siebie mną rządzi. 

Jestem zazdrosna. Chyba pierwszy raz.

A nie powinnam. Mój matematyk pochylił się ostatnio nad moim zeszytem

i zapytał "Czy ty jesteś poważna ?" Na co ja z uśmiechem "Dzięki Bogu, nie.".

Cholera. Zwiało. Moja radość właśnie spada w otchłań.

Wisi na cieniutkim sznureczku i już powoli odpada.

Chcę pozwolić jej lecieć, ale jako egoistka

nie mogę się na to zgodzić.

Jest mi potrzebne, więc zarzucę jeszcze jeden sznurek i będę pilnowała.

Nie mogę stracić niczego więcej, nie teraz.

Nie tego.

właściwie to jestem niewiarygodnie wredna.

no więc...  zebrałam się dzisiaj w sobie,

odpaliłam Chodakowską na  youtubie

i po pierwszym ćwiczeniu wróciłam  na kanapę

klikając na "Prawdziwe kobiety mają krągłości".

I niech tak pozostanie - mam zajebiście piękne nogi w szpilkach,

zduszę się gorsetem, wypinając cyki i będzie ślicznie.

Cóż. Szykują się weekendowe los andrzejos poza miastem,

sylwester coś ruszył, ale nie może się rozpędzić,

mikołajki, wigilie i studniówki brną z prędkością lądolodów,

a ja sama chyba muszę sie wybrać porobić gwiazdkowe prezenty i napisać list do Mikołaja :),

bo nic nie jest w stanie nadgonić mojego ostatniego tempa pracy

-trzeba się więc zająć tym co misie  lubią najbardziej

O KREATYWNOŚCI ! nie odchodź !  JUŻ IDĘ !

A póki co tkwię przed prezentem od Sztukieckiej.

Niepozorna , czerwona książeczka leży przed nosem i nie puszcza.

Różewicz pochłonął mnie do reszty

i doszłam do wniosku, że lubię poezję:

tajemnicza, widzi więcej niż reszta, zmusza do zastanowienia

Jestem poezją.

na zdjęciu jej dwa oblicza,

które zamieszkały w alovej szafie.

(niech tylko któreś z was zapragnie jednego z nich!)

a do posłuchania piosenka,

którą wczoraj skutecznie zostawiła w mojej głowie telwizja:

"Nie dobijaj się, nie otworzę ci(...)"