ostrowskie przemiany.

Lubię pytać, dużo wiedzieć, być zawsze na bieżąco

- to często sprawia, że wychodzę na idiotkę,

bo zdarza  się formułować wyjątkowo błahe pytania.

Mimo tego nie przestaję, 

bo właśnie na ta najprostrze pytania najtrudniej znaleźć odpowiedź.

Wyobraźcie sobie, że siedzicie ślepo gapiąc się w okno,

przekalkowujecie  całe życie i nagle ktoś się do was dosiada.

Jak gdyby nigdy nic zaczyna rozmowę, znając tylko twoje imię

i opowiada o świecie w taki sposób jakby wiedział o tobie wszystko.

Jedyne co możesz zrobić to kiwać głową i zadawać pytania,

bo nie masz zamiaru przerywać odpowiedzi, które wreszcie są satysfakcjonujące.

Osobie, która pomogła mi zobaczyć cud na żywo dziękuję z całego serducha !

-teraz każdą minutę będę traktowała jak niesamowite wydarzenie.

po ostrowskim wyjeździe posortowałam wreszcie swoje życie na malutkie kupki,

teraz krok po kroczku, bez pośpiechu będę je sobie układać.

Miałam odwagę i siłę by zrobić pierwszy ruch

-i będzie już tylko łatwiej... piękniej.

Ze spokojem w myślach będę uczyła się na nowo cieszyć jak dziecko,

obracając w palcach zabawki którymi fantastycznie bawiłam się od lat.

Łupie  mnie w kręgosłupie i trochę szczekam od spania na podłodze,

zmarzłam, mam wory pod oczami,naczekałam się

jestem obżarta  paszteciorem jak za starych dobrych czasów (pewnie +10 do wagi)

ale ... było warto.

"-Alicja, ale mam nadzieję, że nie pójdziesz do zakonu...

-Dlaczego nie ?"

^^

"(...) niech zły sen Cię nigdy nie obudzi. Teraz śpij

(...) chwila, która trwa - może być najlepszą(...)"

Na zdjęciu śpiące t-rexy ,

prawda, że słodkie ?