Zachód Słońca zapowiadał się bajecznie

Statki z turystami wypływały w Morze

Woda kojąco uderzała o moje stopy.

Zaciekawiona obserwowałam meduzę,

Która przybiła do brzegu wraz z przypływem.

Niebo zabarwiło się wspaniałymi odcieniami

Czerwieni, pomarańczu, różu i fioletu,

Moje zmysły uspokajały się

Wewnętrzna bogini z radością podskakiwała.

Szum delikatnych fal owiał mnie z każdej strony

Zatraciłam się w naturalnym pięknie polskiej natury...

Mewy wirowały w powietrzu

Dawały mi niewypowiedziany symbol wolności.

Gdzieś zza pleców dochodziła mnie kakofonia dźwięków

Wiecznie tętniącego życiem miasta

A ja zatrzymałam na chwilę swój bieg,

Zwolniłam tętno swojego życia,

Zatopiłam się w uroku niepowtarzalnych widoków...

Słonawe kropelki morskiej wody

Wraz z bryzą obmywały moją twarz

Pozbywały się oznak zmęczenia i utrapienia,

Dawały słodkie ukojenie,

Niosły spokój...

Cała ta otoczka zawsze działała na mnie w ten sposób

Magicznie wpływała w moje wnętrze,

Jednoczyła mnie z pięknem,

A życie zamieniało się w delikatną falę przypływu...

Właśnie w tym miejscu rodziły się moje pomysły

Nabierałam pewności siebie

I czułam dumę...

Tak, byłam dumna

Ze stoję na skrawku polskiej ziemi

O którą walczyli moi przodkowie

I była to ziemia cudowna

Stykająca się z cudownym morzem...

Po prostu- pokochałam ten kraj.

Oczywiście: tekst mój ;)

Jutroo do pracy... Kolejny ciężki weekend.