Z każdym nowym dniem, każdą godziną, minutą naszego życia stawiamy czoła z kolejną

często coraz trudniejszą lekcją życia. Mimo, że okres edukacji szkolnej mamy już dawno

dawno za sobą..

Istotnym faktem oddzielającym charakterystykę kształtującą jest to, że obecne

prace domowe są zadawane przez nas samych.

Nie każdy jednak podchodzi do tego z odpowiednimi ambicjami.

Co jest dosyć widoczne patrząc na nasze społeczeństwo.

Pomimo, że za czasów młodzieńczych towarzyszyło mi spore lenistwo.

Tak teraz moją największą przeszkodą jest czas, który stanowi dużo większe ograniczenie

niż to co było kiedyś moją domeną.

Bardzo ważna rolę w obecnym procesie szkolenia odgrywa w moim egzystowaniu świadomość..

Przez lata byłem zaślepiony wieloma czynnikami, do których można by zaliczyć

Niewłaściwe osoby jakimi się otaczałem..

Ale gdyby nie one, nigdy bym sobie tego nie uświadomił.

Brzmi niesamowicie paradoksalnie?

Paradoksem może być też fakt, że uczenie się pewnych zagadnień kiedyś wydawało się

potencjalnie bezsensowym, na chwile obecną stanowi głęboką ciekawość.

Pomijając już stopień zakłamywania powszechnie dostępnej wiedzy, najistotniejsza jest chęć.. do odbycia ciężkiej i długiej wędrówki podążającej do zbliżenia się do prawdy.

Mało kto zdaje sobie sprawę, że żyjemy w fikcyjnie idealnym świecie.

A ziarnka prawdy przez wielu postrzegane są jako spisek.

Idąc zaś po nitce do kłębka często zbaczamy z właściwej drogi.

Zadajemy sobie coraz więcej pytań na które znajdujemy jeszcze więcej odpowiedzi.

Jak oddzielić ziarno od plew?

I co zrobić by w tej wędrówce nie dać się zagonić w ślepą uliczkę?

A może nie powinniśmy doszukiwać się prawdy, będącej skutkiem ubocznym powstającej w nas ciekawości..

Powracamy do czasów w których panował chaos.

Lecz ten dzisiejszy jest nieobliczanie spotęgowany.

Do tego stopnia, że ciężko jest nawet zatoczyć koło.

Domniemam że to systemowy skutek uboczny, który nas zaślepił i pozbawił czucia odpowiedzialne za to receptory.

Przez co musimy wysilić się jeszcze bardziej, zaczynając od oczyszczenia.

Na którego etapie słabsi zostaną wyodrębnieni przez naturalną selekcje.

Stanowiąca codzienność tych dalej twardo maszerujących.

By siać żniwa i zostawiać po siebie jak najwięcej ofiar.

By Ci, którzy w końcu po wielu trudach dojdą do prawdy byli uznani za głupców przez tych napełnionych zwykłym tchórzostwem.

Czy dostrzegać zataczanie kręgu?

Tak, dokładnie.. "Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz.."

I mimo, że poprowadziłem was przez skróty, razem doszliśmy do celu..

Którą można uznać za początek drogi do poznawania prawdy.

I mimo, że pewnie większość sobie pomyślała, że doszliśmy do prawdy, to jest w błędzie..

Czyżbyśmy znowu zataczali krąg?

Być może..

Czasem trzeba zatoczyć krąg, by w końcu dopiąć swego i dojść do celu?

WildSadBecomingHappyBird