22:23

Przez długi czas zmagałam się ze swoją osobą, a przedewszystkim z moimi cechami. Jestem wobec siebie bardzo krytyczna, więc wiele rzeczy mnie denerwowało. Nie akceptowałam swoich wad i po prostu nie lubiłam siebie, we własnej skórze. Przejawiało się przezemnie mnóstwo lęków, stworzyłam własne bariery do których nie znałam szyfru i trudno było mi się pogodzić z tym jaka jestem. Jednak człowiek musi pokochac siebie, wkońcu spędzamy ze sobą samym całe życie. Oczywiście są ludzie, którzy wspieraja nas duchowo i zawsze jakoś są obok. To dzięki nim, możemy się dowiedzieć prawdy o sobie. Przyjaciele sa bardzo potrzebni w życiu i niezmiernie cieszę się, że mam takie osoby. Mają one miejsce w moim serduszku, być może już na zawsze. Dobrze jest się zwierzyć takiej osobie i otworzyć się przed nią. Sądziłam, że sama sobie poradzę z moimi problemami. Okazało się, że nie. Miałam świadomość tego, że jest obok mnie osoba, która mi pomoże. Nie potrafiłam z tego do końca skorzystać, więc ostatnia rozmowa naprawdę bardzo mi się przydała. Pierwszy raz mówiłam o sobie i to był przełom. Od tamtego czasu, po wysłuchaniu wszelkich rad, ciepłych słów i szczerych uścisków, czuję się lepiej. Wiem, że muszę pracować nad sobą i wiem też, że to jest bardzo długotrwały proces, ale nie chcę żeby moi bliscy cierpieli w ten sposób przezemnie. Jednak największych wyczynem będzie dla mnie to, kiedy zaakceptuje siebie z wadami i zaletami. To będzie to.

Z tego miejsca pragnęłabym bardzo podziękować Adriankowi i Karolince. Dziękuję, że jesteście ze mną w każdej sytuacji. Jesteście najlepszymi przyjaciółmi na świecie i mówię to z ręką na sercu, że bez Was nie byłabym taka jaka jestem teraz. Wiele zdziałaliście w moim życiu i każda chwila, każde zamienione słowo było dla mnie czymś cennym. 

Adrianku.. naprawdę nie wiem jak wytrzymujesz z taką osobą jak ja. Nie wiem skąd bierzesz tą cierpliwość, wyrozumiałość i całą tą miłość. Twoja odpowiedź pewnie by brzmiała "po prostu Cię Kocham, a miłość wszystko zrozumie". Nigdy mnie nie opuściłeś w jakiekolwiek sytuacji i niesamowicie pozytywnie wpłynąłeś na mnie tym, że po prostu byłeś i jesteś. Kochanie Ciebie to jedno z najbardziej przyjemnych przeżyć w moim życiu. Nigdy bym nie pomyślała, że potrafiłabym kogoś jeszcze obdarzyć takim wielkim uczuciem. Jesteś dla mnie najdroższą osobą na świecie i dziękuje Ci ogromnie z całego serca, że po prostu jesteś. Tak naprawdę nic więcej do szczęścia mi nie potrzeba. Chcę być przy Tobie (przedewszystkim) jako przyjaciółka . To jest podstawa i dzięki temu wciąż tworzymy to dzieło. To będzie zbyt banalne co powiem, ale są to najbardziej szczere słowa, bo pochodzą z głębi serca: KOCHAM CIĘ ! <3

Karolinko.. przepraszam, że wyszło jak wyszło. Postaram się już więcej nie dopuścić do takich sytuacji, bo to co dla mnie zrobiłaś ostatnio oraz w przeciągu tych kilkunastu lat było czymś niezwykłym. Jesteś moją najbardziej zaufaną i najukochańszą przyjaciółką jaką mogłam sobie wymarzyć. Tak naprawdę to brak mi słów, żeby opisać to wszystko. Mam jedno marzenie i w sumie prośbę. Bądźmy dla siebie takie już zawsze. Pomimo wszelkich przeszkód, kilometrów, które kiedyś mogą nas oddzielić. Nie chcę o Tobie zapomnieć i dopuścić do sytuacji, że zaprzepaścimy naszą znajomość i przyjaźń. Jak będę zmieniała numer telefonu bądź inne namiary, wiedz, że będziesz pierwszą osobą która będzie o tym wiedzieć ! KOCHAMM <3

Jest również jedna osoba, której podziękuję zupełnie oddzielnie.

Tomku.. odegrałeś niewielką rolę w całej tej sytuacji, ale w sumie jedną z ważniejszych. Nigdy bym nie pomyślała, że coś takiego usłyszę od kogokolwiek, a tym bardziej od Ciebie. Cieszę się, że poznałam Cię i sądzę, że jesteś osobą godną zaufania. To niesamowite, że po tak krótkim czaie, można tyle miłych i trafnych rzeczy powiedzieć o drugiej osobie. Mam nadzieję, w jakiś sposób pogłębiać z Tobą znajomość, bo jesteś bardzo dobrym człowiekiem, a ja takich ludzi bardzo szanuję :).

Dziękuję