.wewnętrznie.. moralnie?

-jesteś niemiła, wyładowujesz się na niewinnych. złość piękności szkodzi.

-znajdź przyczynę.

-powód? nie radzisz sobie.

-z czym? raczej z kim? sama ze sobą sobie nie radzisz, dziecko.

-a Ty znowu, schowana głęboko w samej sobie przelewasz łzy do zapasowego pojemnika na później, na wszelki wypadek, gdyby spotkało Cię to co zawsze?

-dobrze wiesz co się dzieje.

-oszukujesz. siebie. uciekasz. przed odpowiedzialnością.

-ucieczka niczego nie zmieni. jeszcze przed chwilą sama głosiłaś te ideały, teraz się ich obawiasz? obawiasz się rany postrzałowej, a tym czasem nie doszło nawet do wystrzału.

-weź się w garść. inni tego za ciebie nie zrobią.

-nie zrzucaj na bliskich odpowiedzialności za prywatne niepowodzenia.

nigdy się nie dowiesz, kiedy tak na prawdę ktoś Cię obserwuje. czasami dziewczynka ma wrażenie, że ludzie, którzy nie mają co z sobą zrobić, tylko podglądają innych, a potem bez skrupułów- na podstawie błahych spostrzeżeń- cyyyk, do szufladki. nie ma nic gorszego, jak głupiec pewien swoich racji. ona jest pewna siebie, aż tak ci to przeszkadza? irytuje? takich jak Ty, gardzących takimi jak ona jest mnóstwo. ale to bez różnicy. i tak jesteście słabi. wam się tylko wydaje.

każda motywacja jest dobra. ważne jest, aby wierzyć w jej słuszność. ona odnajduje ją w najmniej oczekiwanych momentach, ona pozwala osiągnąć jej to, do czego dąży, ona pozwala jej się rozwijać. bez względu na swój stosunek do niej, jesteś jej częścią.