Powrót do pisania notek


ostatnio w moim zyciu wydarzylo sie naprawde wiele..

siedzac na łóżku zastanawiam sie, czy przyjaźń damsko-męska w ogole istnieje? czy moze byc tak, ze zadna ze stron nie poczuje do tej drugiej nic wiecej? coraz bardziej przestaje wierzyc w cos takiego..

ON.. 

jest mi przy Nim dorze, ale potrafi ranić jak nikt. kiedy wczoraj zobaczyłam w Jego oczach tą ogromną zazdrosc, to bylo jedno z cudowniejszych odczuć jakich doznałam w ostatnim czasie. To nic ze dzisiaj siedziałam jak glupia i czekałam aż odpisze na sms, to nic ze napisał tylko "dziekuje i wzajemnie" to nic ze nie wiem o co tak wlasciwie jest zly to nic ze ciagle wmawiam sobie ze mi nie zalezy a jest zupelnie inaczej...

na szczescie jest osoba ktora wspiera mnie za kazdym razem, jak tylko o  Nim mysle..

To Ona ma chec za kazdym razem kopnąć mnie w dupę tak na oprzytomnenie.

To Ona potrafi tak słodko mówić że mnie kocha,

To Ona potrafi prowadzić ze mna rozmowy o poznych godzinach siedzac na jakichs bednych barierkach

To Ona potrafi wyrwac sie z domu o kazdej porze dnia i nocy i powiedziec "dla ciebie wszystko"

To Jej DZIEKUJE  z całego serduszka.

Sylwester w Tychach.

Ciężko, bo bez Niego, a z drugiej strony mam zamiar sie dobrze bawic.

mam jedno postanowienie noworoczne. Tylko jedno.

'Zawiodłem się na kimś na kimś bardzo bliskim
Na kimś takim niby mogłem polegać bezprzerwy
W stu procentach pewna sytuacja uśpione nerwy
Super relaks uśpiona czujność nie wiedziałem
Że z dnia nią dzień ta budowla może runąć
Od tak porostu runąć koniec i kropka.'