La gente esta muy loca.

zdjęcie z serii wspomnienowych. czasami żałuje, że nie mam już tych czerwonych wlosów i wszystkiego w dupie.  było lepiej, łatwiej. a może po prostu nie dostrzegałam niektórych rzeczy, młody-głupi. staram się zrozumieć niektórych, ale naprawdę nie potrafie. a im bardziej się staram tym bardziej ich zachowanie wydaje się być irracjonalne. patrze i trace wiare w miłość i ludzi. patrze kolejny raz i cały mój system wartości leży w gruzach. i jak tu żyć normalnie. choć mimo wszystko, aż głupio mi przyznać, mam dobry humor. przynajmniej ostatnio. weekend pełen wrażeń. huśtawki w Novej! i wygrana barcelony. strasznie mi własnie brakowało takiej posiadówki. pozytywnie. zaczęłam doceniać to bardzo niedawno. takie spontanicze posiadówki z fajnymi ludźmi, a nie kurde 500 osób na metr kwadratowy, same snoby, nikt się nie zna.

nastają dobre czasy, ale...

Chryzantemy złociste,
W półlitrówce po czystej,
Stoją na fortepianie,
I nie podlewa ich kurwa nikt...'