My wpatrzeni, zasłuchani.
Tak współcześni aż do granic .
W ciemnym kinie, po kryjomu .
Ocieramy łzę.
Przestań uszczęśliwiać ludzi na siłę. Przestań im dziękować za małe rzeczy. Skończ marzyć, być sentymentalny, szukać inspiracji w szarej codzienności. To koniec. Teraz stoisz pośrodku niczego sam. Brak ci nadziei. Nie masz klucza do czasu bram. Popełniłeś zbyt wiele błędów. I tak gnijesz w tej rzeczywistości. Nie masz marzeń, celów. Wszystko rozpoczyna i kończy się tak samo. Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu. To już kolejny. Pozdrawiam.
https://www.youtube.com/watch?v=m_F84MPWn58