Zagubiony, jak we śnie 
Spędzasz swój kolejny dzień 
I znów szybki kawy łyk
I uczucie, że nie rozumie nikt 

Ludzki świat składa się z paradoksów. Pragniemy wyjechać, zmienić otoczenie, a gdy to w końcu się dzieje, okazuje się, że tęsknimy za starym. Próbujemy wracać na stare śmieci, spotykać się z ludzmi, których znamy od dziecka, słuchać piosenek wrzuconych na youtuba 10 lat temu. Ale czy to dzieje się dlatego, że coś zepsuło się w naszym "nowym, wymarzonym miejscu", czy może dlatego, że tak na prawde nigdy nie docenialiśmy i nie dostrzegaliśmy tego, jak wiele mamy? Docenisz, jak stracisz - chyba coś w tym jest. Ale czy jest szansa, aby było jak dawniej? Niby jesteśmy panami własnego losu - czy aby na pewno? Nie moge uwierzyć, że kiedyś było tak świetnie. Może nie zawsze idealnie, ale mimo wszystko .... świetnie. Może to kwestia środowiska? Teraz wiem gdzie moje miejsce. Wcale nie chce tego 'nowego' otoczenia. 

shinylucky.