Chciałem stąd iść, ale dzisiaj już chyba nie mam dokąd

Moje marzenia i sny to zeby być i wiedziec po co 

Wszystko to ciągle wyjmnij, gdy nie ja nawet nie my

Tylko oni,one i ty a ja chce zyć, dla siebie idioto 

Męczy mnie ten pierdolony cichy cichot.

Zbyt wiele rzeczy sie wemnie zmieniło

Zbyt wiele rzeczy umiera a potem na nowo stworzyło.

Nie chce Twoich rąk będę raczkował sam

Pomimo tego ze jestem dzieckiem, umiem iść i sie bawić 

Pomimo ze nie rozumiem nic, nic nie jestem wart...

Mogę isc i nie musze Ci wybaczac nic, bo nigdy 

nie byłeś dla mnie kimś, a napewno nikim jestem dziś

Wiec chyba dobrze będzie sie nam zapomnieć 

Skup w sobie nienawiść i zabij naszą historię

Bo chce na nowo rodzić sie codziennie, wzmacniać swoje imię

a potem zrozumieć jak jest cenne,cofnąć czas i sprawdzić 

By to nie żyło wemnie i chociaż raz napisać coś co wyszło zemnie 

Zanim tu byłeś stał tu las po tobie tez bedzie stał 

Bo gdy juz znikniesz skurzy Cie czas nawet jeśliś twardy jak stal...