...

Na życzenie wyścigufki ( jestem świadoma pisowni tego wyrazu) wstawiam zdjęcia z wczorajszej małej sesyjki... Nie wiem dlaczego akurat to zdjęcie... po prostu je lubię. Może jest trochę przesłodzone, ale podoba mi się na swój sposób :) Wyścigufce dziękuję bardzo za zdjęcia :) Może jakby miała lepszą modelkę to by wyszły lepsze... no ale cóż... do dyspozycji byłam tylko ja 

______________________________________

A dziś dzień zwykły.W stajni byłam, pojeździłam, poczyściłam na spacerek na trawkę i pola pochodziłam z Dzidzią i tyle. Od rana w manu jeszcze byłam i... Żyję. Kupiłam sobie piękną sukienkę i w ogóle wszytsko jest pięknie. Gdyby nie ten jeden mały szczegół. Z każdym dniem zamiast lepiej jest gorzej. Dopóki jestem z ludźmi to nie jest aż tak źle, ale jak zostanę sama na chwilę...nie umiem się ogarnąć. Nie wiem co mam robić. Chciałabym być silna, beztroska, bawić się a potem zapomnieć! A może chciałabym nie być naiwna? Bo może to wszytsko miało jeszcze drugą stronę? Może to wsyztsko wcale nie było takie szczere i naturalne? Może to wszystko było jakąś perfidną grą, gdzie ja byłam tylko pionkiem? Teraz tak mi to trochę wygląda, ale . . .  NIE WIEM! Nie odróżniam faktów od plotek, złudzeń od pewnych uczuć, nie wiem komu wierzyć, ani kto ma rację, ani komu zaufać! I właśnie to jest chyba najgorsze, bo przez to nic NIE WIEM! Mogę żyć albo jakąś głupią nadzieją, albo być ponad to, mieć wszytsko za przeproszeniem w dupie! Pierwsze boli, druiego nie potrafię... Czyli co? Czyli NIE WIEM . . .!!!!!

 To taka moja drobna refleksja w celach samoogarniania... Może kiedyś poskutkuje

______________________________________

PS. Mogę was trochę pomęczyć tymi zdjęciami ze mną w roli głównej?