with friend :))

Hej, hej.

Taaak  nie mogę  dłużej już spać, bo mnie moje świnki morskie obudziły natarczywie szarpiąc druty klatki, aby je pogłaskać i dać im jeść, cholery małe :PP  Jezioro sobie zamarzło to trzeba było wejść i zrobić sobie na nim zdjęcie, a co . Ostatni dzień rekolekcji i do szkoły.... Chyba nie jestem jeszcze psychicznie gotowa na taki krok. Niby mi to wszystko jedno co będzie i w ogóle, a im bardziej zbliża się koniec tym bardziej ja chcę już przyspieszyć czas, ale po co to wszystko? Bo mam dosyć tej szkoły - fakt, bo mam dosyć niektórych ludzi - fakt, bo chcę zobaczyć jak wygląda inne życie w nowym miejscu, z innymi ludźmi... a za 6 miesięcy będę siedzieć z kasetą ze studniówki i będę wspominać cos co już nie wróci, może tak być, nie musi. Czuję, że czas nieiłosiernie goni w każdej sprawie i nie odpuszcza, wskazówki tykają coraz szybciej, a ja nie wiem ostatecznie w tej presji czy chce już biec, czy jednak przeciągać wszystko, aby pożyć trochę dłużej[?] To takie dziwne uczucie, ale przecież nic nie dzieje się bez przyczyny prawda? 

btw odchodząc od tematu "znarutowałam" swój telefon :DD