Dante's Hole

Stoję oparty o przeszklone& futryna, okno, widok z mieszkania, wszędzie beton, wokół przesycone żółtym światłem i upałem powietrze. Patrzyłem& Nie, teraz idę w płaszczu,  mrok, pada deszcz, gęsty, obfity& uliczka niczym z lat 20 ubiegłego wieku. Jest zimno, ale rześko, jakbym tęsknił&kapelusz całkiem przemoczony, ale uśmiecham się jak dziecko. Nie rozumiem tego, co jest w tym aż tak niezwykłego?!Przebłyski, znów futryna, osiedle światła, intensywna złota poświata, niczym kraj pustyni, teraz  deszcz i radość, żółte promienie smutku&, światło. Istny stroboskop obrazów i uczuć, aż nagle czuję wyraźnie to gorące powietrze, to wspomnienia, czegoś czego bardzo mi brakuje. Ale dlaczego brakowało mi deszczu?! Nie, to nie jestem ja& On opuścił rękę, którą opierał się o framugę, przeszedł przez betonowy pokój, usiadł przy laptopie& Poczułem przypływ informacji, jak strumień po ulewie, sączyła się wiedza na temat jego życia do mojej głowy. On jest informatykiem- futurologiem, programistą. Tworzy on światy, program imitujący ewolucje, każdy nazywa Deus Ex Machina&Lecz każdy świat który do tej pory stworzył, programował& miał swój boski początek, ewoluował, uległ zniszczeniu przez ludzi lub istoty im podobne, każdy na etapie ewolucji, na którym obecnie się znajdujemy. Zatem jaki on ma w tym cel?! To Bóg czy człowiek? Bawi się życiem czy chce podarować im okazję by mogli kochać, dać im czas by mogli kochać tak prawdziwie i gorąco, by cierpieli czy cieszyli się tymi kilkoma chwilami nieświadomości?!

          Od zawsze byłem ślepy, a nawet teraz z Twojego powodu nie widzę najoczywistszego. Zwykle pijemy wódkę, odczuwawszy wtedy& nie, nie to nigdy nie było wyjściem, Złap mnie raz jeszcze za rękę, pochwyć moją dłoń, spójrz w oczy bym posiadł te moc, bym na powrót uwierzył, ze mam cos do stracenia& ale&

         Jednak On stworzony był do innych rzeczy... lecz by trwać, musiał być samotny, cale zlodowaciałe życie samotny... I być może osiągnął już był szczyt, teraz starcza się... Do dna!- rzekłszy, wychylił koleiny kieliszek, ze łzami w oczach&