od kilku dni jestem na l4. choroba mnie pokonała, ale odpoczynek też był mi potrzebny. powoli już odzyskuję siły.

ostatnio nic nie jest takie jak być powinno. coraz częściej śni mi się M. i to są sny tak bardzo realne, że aż bolą. wydawało mi się, że po prawie pietnastu miesiącach od rozstania mi przeszło. ale każdy kolejny dzień uświadamia mi, że jest inaczej. oszukuje samą siebie i innych. a w głębi duszy tęsknie. tak cholernie tęsknię za jego dotykiem, za zapachem, smakiem jego ust. chciałabym usłyszeć jego głos, znaleźć się w jego ramionach. boję się, że  nie będę w stanie stworzyć nowego związku tęskniąc ciągle za M.  tylko utwierdzam się w przekonaniu, że takie prawdziwe uczucie jest w stanie przetrwać każdą próbę czasu. i teraz wiem, że z mojej strony to była prawdziwa miłość..