Oglądnęłam chyba wszytskie zdjęcia jakie tylko byłomożliwe. Wszytskie wspomnienia się na mnie wylały, bujam sobie teraz w obłokach i myślę o niebieskich migdałach.

Trzeba być pieprzonym optymistą,żeby nie myśleć o tym co będzie.Jest świetnie, super,słodko ale co z tego skoro i tak za chwilę będzie beznadziejnie.Przecież nie może byś cały czas idealnie, to wręcz niemożliwe.Zawsze raz się jest na dole raz na górze.Tylko ja kompletnie nie wiem co zrobić żeby zostało tak na środku,tak beztrosko i przyjemnie.Tak tak, wiem mogę żyć chwilą i nie patrzeć nigdzie, ani za siebie ani też przed siebie.Ale co mi to da? Tylko tyle że nie dojdę do żadnych wniosków z popełnionych błedów i też nic nie przewidzę.Tak źle i tak niedobrze.Jednak na razie pochłania mnie szczęście takimi ilościami,że nie umiem się go pozbyć tfffuu nawet nie mam zamiaru pozbyć.Czekamy na wiosnę,lato i mnóstwo innych przyjemności.Czekam na Ciebie,czekam.. i pewnie się doczekam ,co nie ? <3

Dobranoc.