Kolejne święta,

kolejne łzy,

kolejny brak Ciebie...

Nienawidzę tego poczucia samotności,

braku bliskości z drugą osobą,

nienawidzę zasypiać i budzić się samotnie...

Trudno jest opisać to co siedzi głęboko w moim sercu,

to wielki ból, który zakopałam pod stertą wspomnień..

Ból, który czasem nie daje mi żyć..

Mimo, że mam wielu przyjaciół koło siebie to i tak odczuwam pustkę,

chyba każdy wie o co mi chodzi..

bo jednak mieć partnera to różnica..

bo jest to poczucie bezpieczeństwa,

poczucie wyjątkowego uczucia, tu akurat miłości, o której marzy każdy..

niestety ta miłość zawsze omija mnie szerokim łukiem,

bo przecież ja ciągle trafiam na 'debili', którzy potrafią tylko ranić..

najchętniej to bym uciekła,

zmyła się gdzieś, gdzie nikt by mnie nie znalazł..

i kolejne łzy..

niedługo to powstanie ocean