Ostatnie dni, to jeden wielki szał.

Myśli, które wciąż mi towarzyszą budzą ogromny strach.

Nie wiem czy mam się ich bać, czy próbować z nimi walczyć ?

Przecież każdy ma jakieś problemy, słabości, trudne chwile - tak, wiem.

Tyle, że niektórzy nie potrafią docenić tego, co mają.

No i czy to jest w ogóle sprawiedliwe ?

Właśnie o czym ja mówie skoro sprawiedliwości brak.

Człowiek czasem się stara i stara i co ? Nic...

Zupełna pustka..

No, ale nikt nie powiedział, że będzie łatwo.

Lubię sobie wyjść z domu, pójść w kilka miejsc, gdzie świat nabiera zupełnie innych barw.

Są to miejsca, w których czas nie ma znaczenia i mimo iż  są publiczne,

w moim mniemaniu to moje własne.

Tam popadam jakby w trans.

Siedzę godzinami w jednym miejscu, nie ruszając się nawet o milimetr,

wciąż myśląc.

Często w oczach pojawiają się łzy, czasem szczęścia lecz prawie zawsze żalu

i nieszczęścia.

A teraz uciekam w mój świat, w którym mimo wszystko czuję się w pełni sobą.

Czy Ześlesz mi kiedyś mego ANIOŁA, który przeniesie mnie w świat szczęścia i stworzy niebo na ziemi ?