Chciałam zakończyć małą klamerką, nie wyszło.

Było tu naprawdę miło, przeglądając stare wpisy oglądam sobie kawał czasu, aż strach.

Poznałam sporo ciekawych ludzi, zobaczyłam wiele pięknych zdjęć, wiele pięknych przeżyć.

Taka trochę podglądaczka ze mnie była niekiedy.

Sporo czasu minęło, sporo się wydarzyło, zaskakująco mało rzeczy się zmieniło tak naprawdę (jeszcze większy strach, hihi).

Tak czy inaczej, akcentem końcowym będzie zdjęcie stare.

Tylko, że zamiast mitycznego stworzenia jestem ja.

Ale za to pozytywnie dla kontrastu, bo z uśmiechem.

I to jakim!

Bo spes mater stultorum.

A ja siebie nigdy do najmądrzejszych nie zaliczałam.

szukajcie swoich róż i pielęgnujcie je, warto!

ale można też inaczej - cieszcie się, z różami czy bez - można można!

So long, my dear folks!