Ludzie odchodzą.

Pamięć odchodzi - zauważyliście?
Pamiętasz dzieciństwo, jak bawiłeś się z rodzeństwem, badz gdy rodzice przytulali w chwilach strachu?

Pamięć odchodzi, wspomnienia znikają... puf, nie mam.
"...idąc ścieszką czuje moonlosting, te uczucie nostalgi połączone z cichą nadzieją... ...znam ten schemat. Nie wierze, to moje - byłem z... Właśnie, z kim ja byłem? Było nas troje..."

Najlepsze jest to, iż uciekają w większej mierze, te dobre momenty.

Ale czas też da się oszukać. Czasami bardziej - innymi razy mniej.

W rozpatrywanej kwestji - fenomenalnie, lubisz pisać?

Mam pamiętnik - olbrzymi, z spisaną swoją historią.

Kiedyś dam go dziecią, usiąde na ławce otoczony wnukami i będę gotowy na spotkanie z moją Boginią.

Rafał nigdy nie wyrządził mi żadnej przykrości, to mój motyl na jego ramieniu. Motyl w chuj zagłady, doczekał się nawet drewnianej postaci. Interesującym było dziełem, pamietasz Sephira, ciekawi mnie czy masz to jeszcze. Skacząc dalej, nic się nie zmieniłem od sześciu lat. Te same zasady - zmyłka oraz nie obchodzi mnie to. Ciągle skuteczne, nie mniej jednak, teraz takt w działaniu nieustannie toważyszy. Pamiętam to wszystko, ale inne momenty się rozwiewają. Ludzie odchodzą - chce pamiętać, i będę - nigdy już nic nie umieszcze na tym ramieniu. Pamietam treningi i rozgrzewki. Te pare piw razem, cały ten smiech i multum radochy. Ale ciesze się tak naprawde z tego, iż odszedłeś. Cieszę się bo wiem, iż Ty też się cieszysz. Nie ma żadnego znnsnego mi Boga, który by zamknął przed nim swoje ramiona. Po prostu, tam żyjesz w szcześciu, a na ziemi w naszej pamięci. Czekasz na nas i jest Ci dobrze.
cdn...
Podobno, nieważne co się stanie. Bierz co daje los. Wierzysz w to?

A co jeśli musisz, jeśli nie masz lepszego planu?

Jeżeli tak naprawde czujesz, iż nie uda się to co planujesz?
                                                                                                    
Ironia, ludzie gonią za marzeniami do chwili, w której zdają sobie sprawę, iż są niemożliwe. Masz w sobie tyle żądnych chwil, energi na więcej. U lala, nie moge uwierzyć, Twój umysł pracuje by zaspokoić swoje potrzeby, do tego ma ciało. Ma w swojej pamięci setki nieustannych procesów, skomplikowane operacje. Czynniki stałe i zmienne, hybrydy połączeń wyższego stopnia. Nikt jeszcze nie stwożył maszyny która, była by w stanie mu dorównać. A to wszystko, to tylko produkt uboczny jego niedoskonałości.

Chce mi się pisać, masakrycznie.

Więc używam ciała by zapisywał moje myśli. Potrzeba rodzi sugestje, bum koleżanko.

Efektowna pauza, i...

"Potrafisz odpowiedzieć na moje pytania.

Lepiej, znam odpowiedzi.

No prosze, w takim razie to Twój szcześliwy dzień. Masz czas by się zdecydować do jutra."

Marzenia, czy rzeczywistość?

To pokazuje nam, kolejną piękna rzecz w naszym życiu.

Pamięć...