z Pauliną K.

heeeeeeeeeeęęę:>

Jesteś na mnie zły, dlatego że od ciebie odeszłam? - Tak. - To ty mnie zdradziłeś. - Zdradziłem? Tylko pocałowałem kobietę po pijaku, której nawet nie widziałem, ale miała takie same perfumy jak ty, więc pierwszą moją myślą było, że to jesteś właśnie ty. - Wiem. - Wiesz? A wiesz jak się czułem, kiedy wróciłem do mieszkania i nie było w nim żadnych twoich rzeczy, a jedyne, co mi po tobie zostało to pierścionek zaręczynowy leżący na blacie w kuchni? - Ja... chciałam wrócić. Nawet wróciłam. Widziałam jak wychodzisz z mieszkania z tą swoją wściekłą miną i chciałam cię nawet zawołać, ale... - Dlaczego nie zawołałaś? Usłyszałbym cię. - Wiem. Ty zawsze mnie słyszałeś. - Więc dlaczego tego nie zrobiłaś? - Bo... Bo zasługiwałeś na coś lepszego. Nie, nic nie mów, proszę - daj mi skończyć. Zasługiwałeś na coś lepszego niż narzeczona, która jest właściwie jeszcze dzieckiem i której nie akceptowali twoi rodzice. Twoja matka zawsze myślała, że to tylko przelotna fascynacja, że nie potrzebujesz dziecka jako partnerki tylko kobiety, która będzie rozumiała twoją pracę, z którą będziesz mógł się pokazać na przyjęciu bez obawy, że znowu wyleje szampana na siebie, ciebie i kelnera. Zasługiwałeś na kobietę, która będzie się dla ciebie poświęcać i zrobi wszystko byś był szczęśliwy. Dlatego cię nie zawołałam, właśnie dlatego. - A nie pomyślałaś o tym, że jedyne czego chciałem to byłaś ty? Że nadal cię chcę?