smuteczek.

 

 

Gubię się we wlasnych wspomnieniach. Bladze na oslep, gnam gdzies przed siebie, podczas gdy lzy przyslaniaja mi rzeczywisty obraz swiata. Ostatnio coraz czesciej chodze przez miasto, placzac, gdzie serce spiewa smutna melodie w takt ulubionych piosenek. W ogole ostatnio zauwazylam, ze wiekszosc utoworow z moijego telefonu, a wszystkie ktorych obecnie tak namietnie przesluchuje sa cholernie dolujace. Nie wiem, jakbym chciala dodac sobie troche odwagi. 

 

Jestem nieudacznikiem, jestem kretynka, jestem zerem, smieciem, nic nie warta idiotka. Nie moge sluchac swojego glosu, patrzec w lustro, ani wytrzymac sama ze soba. Nie wiem jak inni to robia, skoro sama nie potrafie. 

 

Tak w ogole to chyba nie ma mnie dla nikogo. Zamykam sie - zarowno w sobie, jak i w domu. Jedyne, gdzie moge wysciubac nos to biblioteka. Tak to bede siedziec sama, w pustym domu, plakac i powoli niszczyc siebie. Kontynuowac proces rozpadu, powolnej destrukcji. 

 

i wcale nie jest okej, czesc.

 

 

huczuhucz & iza lach - nie masz mnie.