Depresja , bordelain jest największą z możliwych szmat, zaraz po niej miejsce zajmuje główny winowajca pchnięcia mnie na dno, z którego dzięki Rodzinie się odbiłam.

Głowo! Dzięki Tobie i kolejnym wydarzeniom w moim życiu przywitałam się znów z podłożem.

Nie dajesz mi zapomnieć, nie dajesz cieszyć się wiosną, miłością i tym, co tak ładnie maluje przyroda. Nie pozwalasz cieszyć się osiągnięciami, błahostkami, życiem.

Sprawiasz, że każdy krok, w tym moim całym kalectwie, jest bolesny i każe mi oglądać się za siebie.

Mogę udawać, że jestem twarda. Nie, nie jestem, ale już się nie poddaję. Czołgając się, ale przejdę to życie, choćby tylko po to żeby sprawdzić czy na koniec będę umiała wybaczyć samej sobie i spojrzeć sobie w oczy...

Teatry. Każdy ma swój. Gramy przed innymi, gramy niestety często przed sobą.

Nigdy nie wiemy częścią czyjego przedstawienia jesteśmy i jaką gramy w nim rolę. Często nieświadomie.... Zyc mi się nie chce i zaraz coś rozjebie albo najlepiej siebie... Przysięgam!!! :(((