Przepraszam, że przy mnie nie można być szczęśliwym człowiekiem. Marudzę tyle ile w ogóle to możliwe& Ranię wszystkich w koło nieświadomie, a na koniec dopiero to zauważam. Już sobie nie radzę z tym wszystkim& ludźmi.. a przede wszystkim ze sobą...

Ten moment, kiedy po jakimś czasie przerwy, znów sięgasz po żyletke. Z jednej strony czujesz ugle, a z drugiej jesteś zdołowany, że kolejny raz Ci się nie udało z tym skończyć...

5 miesięcy.... Ehh.... Ale Nigdy nie zrozumiesz, jakie piekło przechodzę w moich myślach.

Znów Cię zawiodłam przepraszam... Ale gdy krzyczałam że jest źle nie chciałeś słuchać :(