4

Zwyczajnie nie jest tak jak być powinno, ale jest już zdecydowanie za późno by znów się starać.

Wyobraź sobie.
Z dnia na dzień, z godziny na godzinę ból rośnie, ta świadomość, że Twoje miejsce zastąpił ktoś inny. Nie dajesz sobie rady. Chcesz być silna, ale masz już dość wmawiania sobie, że wszystko będzie okej, że przejdziesz przez wszystko, a wiesz, że niedługo dotkniesz dna. Już nigdy od niego nie usłyszysz odpowiedzi, być może nigdy więcej nie przytulisz ani nie zobaczysz. Przerabialiście to już setki razy. Słowa "zależy mi" straciły swoją wartość. Masz już dość, chcesz wszystko skończyć, ale nawet nie wiesz jak. Nie da się przestać czuć. Łzy stały się codziennością. Taka słabość. Już nawet nie umiesz ich powstrzymać, bo dusiłaś je tak długo. Pamiętasz kiedy ostatnio pierwszy do Ciebie napisał? Przecież zawsze to robił. Nawet nie wiesz kiedy wszystko się tak zmieniło, kiedy on stał się dla Ciebie kimś ważnym, a Ty dla niego nikim. Już wiesz jak to jest nie istnieć. Łzy stały się krwią duszy. Czy kiedyś się wykrwawisz? Obserwujesz jak ich kontakt staje się coraz lepszy i tęsknisz, tęsknisz za tym, że kiedyś między wami był taki sam, że on zawsze przy Tobie był, a dzisiaj ma Cię dość. Zazdrość zżera Cię od środka, a ból przeszywa każdy centymetr ciała. W końcu poddajesz się i upadasz na deski, bo nie masz siły by walczyć.. Zostaje po Tobie nicość. Znikasz. Przegrana walka. Zniszczyła Cię miłość.