good evening, clarice

nie no, kreatywnie. dziś przeczytałam po raz pierwszy tematy do olimpiady. znaczy, dwa tematy. i tak nie jestem w stanie wybrać.

miasto jest przedupcone. biorę.

Elka wyjeżdża do zgniłej ojczyzny kapitalizmu. będę tęsknić.

nie umiem pisać, no nie umiem. w ogóle nic, nic, nic. czytać też nie. tylko oglądać w kółko milczenie owiec. to bardzo podnosi sprawność intelektualną.

nowy szerlok holms będzie naprawdę żałosny. myślałam, że umrę, gdy obejrzałam trailer. a przecież ja go tak kocham. czemu mi to robią, kurwa. wiktoriański, rozwiązły bond. a przecież w życiu szerloka była jedna kobieta, irena adler. i był świadkiem na jej ślubie. no, rzecz jasna, jestem też ja.

zćpany, niestabilny psychicznie, wielkonosy, megalomański, opanowany, pali jak komin, wiecznie nieszczęśliwy i koszmarnie inteligentny.  w sumie to nie wiem, na co mi inne postacie.

a i tak prawdziwie jedynym pozostaje lord Vetinari. nawet już nie wiem, dlaczego. ale pozostaje. szósty rok? siódmy? cholera, chyba siódmy. to już brzmi trochę żałośnie.

ale tak w ogóle, I ate his liver with some fava beans and a nice chianti.

what does he do, this man you seekkk?

he kills women.

no! that is incidental. he covetssss.

clarissss.

dobrze, że żyję w realnym świecie i nie interesują mnie postacie fikcyjne, bo byłoby kiepsko.