white chalk

tonę, ach tonę.

tonę we własnych smarkach. to takie poetyckie!

trup ma w sobie więcej życia ode mnie. naprawdę, we mnie jeszcze się nie zdążyło zalęgnąć robactwo.

smacznego.

ten autoportret ma za zadanie oddać mój dzisiejszy nastrój melancholijny. mrok wokół symbolizuje napierdalający serwer na FanFiction.Net, cienie pod oczami - wyczerpanie mikołajowego zapasu czekolady, chorobliwa bladość- skakanie w te i z powrotem po kanałach kreskówkowych, na których nie ma nic do obejrzenia. dłoń, która wyłania się z mroku, zatyka mi usta i dławi wszelkie skargi. znaczy, jest alegorią flegmy.

uniesione brwi przypominają o piździe z fizyki, którą jutro dostanę, nie zjawiając się na lekcji, którą mam poprowadzić.

moje życie to naprawdę suchar.