fałszywy uśmiech Judy
Dodano: 23 STYCZNIA 2015
"Wszyscy są jakoś zadowoleni ze swoich miejsc, które im wyznaczyło przeznaczenie i łańcuch genów. Wykonują skromnie, co im każe Wielka Entropia. A ja obrażam się na los, na swoje ograniczenie. Pragnę czegoś, czego nie mogę. Marzę o tym, czego nie będzie. Tonę w sześćdziesięciu litrach własnej trującej wody, ja, zdefektowany ssak dwunożny."
patrzę, ale nie widzę
dotykam, ale nie czuję
słucham, ale nie słyszę ...
