jesiennie, ponuro, smętnie...

jak uciec od Ciebie...

byłeś, byłeś, a potem znowu Cię żegnałam...

Nie ma mojej Bułeczki w Orzełku i co ja biedna mam zrobić...sama sobie nie poradze!

kłopoty walą się na głowę.

A ja nic nie robię tylko się lenie całe życie :)

Oderwać się choć na chwilę. Pofrunę sobie tam do Ciebie, prosto w serce...

Bo w przyjaźni damsko-męskiej zawsze czai się coś więcej niż tylko przyjaźń...a ja nie wierzyłam.

Przepraszam, za to jak Cie traktowałam kiedyś, że nie spojrzałam na Ciebie...

to był błąd.

A o Tobie, czasami pomyśle, ale wiem, że nie zasługujesz na PRZYJACIELA. Myślę już coraz mniej. Choć znaczysz wiele, stąd to wspomnienie o Tobie, choć gorzkie, nie żałuję. I już nie tęsknie !

I kiedy znowu przyjdzie słońce ?

Jutro turniej. Znowu będzie "siatkówka".

uuu...to mam do myślenia.

Bułko wracaj do Orzełka, bo ostatnio tak mało czasu spędzamy razem...brakuje mi naszych piosenek Verby, Naszych nagran midi :P  brakuje mi imprezki z Toba, no i ognisko przydałoby się ! ! !

ZNAJDŹ CZAS !