już sama nie wiem co mam ze sobą zrobić ta cisza wszystko rozpierdala, nie moge dalej tak życ..nie potrafie czekać dłużej to boli.. nie umiem sie skupić na szkole, na niczym. ciągle tylko myśle czy jutro będzie inaczej, czy sie odezwie tylko tego chce, jebanej rozmowy a nie ciszy przy której sie zamartwiam ze to wszystko upadnie.. kolejną ważna osobe trace? znów? życie jest okrutne, nic mi się nie układa.. gdyby się tak dało wrócic w czasie o kilka tygodni lub miesięcy to by wszystko było inaczej. już sama nie wiem co dalej.. czemu to sie nie mogło stać w wakacje tylko teraz ? nie mam ochoty chodzić do szkoły wolałabym się zamknąc w pokoju i odizolować od wszystkiego i wszystkich. wolałabym usłyszeć wprost słowa że mam sie odpierdolić to bym nie czekała i nie robiła sobie nadziei że jeszcze będzie dobrze czekanie doprowadza mnie do szału. zastanawia mnie tylko gdzie popełniłam bląd a może po prostu sie znudziłam? jeżeli tak to miło w chuj. każdy jest człowiekiem i ma te zapierdolone uczucia.. 

kocham samotne wieczory z dołującą muzyką może jednak lepiej że nie wiesz co u mnie. 

jak dam rade to poczekam..