Jeden z eksponatów jakie mogłem oglądnąć podczas uroczystości Otwarcia Nowego Gmachu Głównego Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, czyli szybowiec IS-4 "Jastrząb":
Jednomiejscowy szybowiec akrobacyjny o konstrukcji drewnianej, w układzie wolnonośnego grzbietopłata. Projekt "Jastrzębia" opracował w latach 1948-1949 inżynier Józef Niespał w Instytucie Szybownictwa w Bielsku-Białej. Przygotowanie dokumentacji warsztatowej trwało około pół roku. Prototyp został oblatany w grudniu 1949 roku.
IS-4 "Jastrząb" posiadał bardzo dobre właściwości pilotażowe i dopuszczony był do pełnej akrobacji. Do jej wykonania musiał być rozpędzany lotem nurkowym. W czasie lotów doświadczalnych przekraczano w nurkowaniu 500 km/h, co umożliwiała mocna konstrukcja i dobra aerodynamika. W kwietniu 1952 roku rozpoczęto produkcję serii 10 szybowców "Jastrząb" w Szybowcowych Zakładach Doświadczalnych (były Instytut Szybownictwa)
w Bielsku-Białej. Drugą serię, 25 szybowców, wyprodukowano w 1953 roku w Krośnie. Trzy "Jastrzębie" wyeksportowano do Chin i Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
Dzięki swym zaletom szybowce IS-4 przetrwały w aeroklubach przez długi czas _ do końca lat sześćdziesiątych. Podczas organizowanych wówczas pokazów lotniczych pojawienie się "Jastrzębia" gwarantowało niezapomniany spektakl akrobacji powietrznej.
W zbiorach Muzeum znajdują się dwa szybowce "Jastrząb". Pierwszy, otrzymany po Wystawie XX-lecia PRL, drugi, użytkowany w Aeroklubie Krakowskim, trafił do zbiorów w 1970 roku.
Na podst. MLP w Krakowie.