kolejny sen

nadchodzi nowy dzień w ramionach twych kolejny sen więc czemu w słabościach poruszam się ciągle czemu wygasam czemu jednak błądzę moja miłość jak grobowiec wielki przetrwać by mogła wszystkie przyszłe wieki jednak to nie moja droga zaniedbane serce tobie przecież oddałem to co najcenniejsze odnajduje siebie w każdym twym westchnieniu z uśmiechem w pamięci zasypiam spokojnie teraz odejść mogę ty mnie już nie znajdziesz moja dusza gaśnie jak i pamięć o mnie ta noc jest niebieska i gwiazdy płomienne byłem twą radością bywałem i smutkiem teraz będę już tylko wspomnieniem krótką myślą jednym słowem małą łzą zwykłym zapomnieniem nie szukaj mnie więcej nigdy nie pojmiesz mego nieszczęścia jak suchy liść skruszały na drogę rzucany tak i ja przeminę w codzienności zapomniany mówią ze tylko ten co kochał umiera jak człowiek kocham choć to trudne kocham choć nie bylem kochany nie uwierzyłaś memu słowu więc będę zapomniany przekroczyłem granice żyłem w świecie złudzeń