moje imię
któż je zna
moje imię
znam już tylko ja
w mrocznym lesie
delikatnie wietrzyk gna
poruszając wszystkie liście
drzewa szepczą miedzy sobą
o księżycu co na niebie rozświetlony
i o pewnym chłopcu w niego zapatrzonym
po policzku płynie łza
moje imię
któż je zna
smutkiem zalana dusza moja
tylko anioł śmierci
imię moje zna
ludzie pamiętają to co chcą pamiętać
mnie już zapomniano
z serc wymazano
tylko On imię me zna
tylko On mnie pamięta
tylko On na mnie wciąż czeka