P & P

Taka tapeta patrzy się na mnie ostatnio z ekranu mojego monitorka. Zdjęcie robione gdzieś w Mikołajkach, gdzie uciekliśmy nie mówiąc nic prawie nikomu i spędziliśmy jakże przeuroczy letni weekend. Wtedy wydawało mi się że lepiej być nie może. Ale jednak może.

Teraz każdy weekend, nieważne gdzie i jak spędzony, znaczy dla mnie tak samo wiele. Najważniejsze jest że spędzam go z nim. Za uśmiech na jego twarzy jestem w stanie oddać całe swoje szczęście, jakie zgromadziłam przez te prawie 20 lat. Oddałabym własne życie, jeśli miałoby to uratować jego.A każda chwila w jego obecności jest niewyobrażalnym szczęściem, na jakie czekam w każdej chwili gdy go nie ma.

Bo tylko on potrafi wytłumaczyć mi spalonego. Tylko on potrafi połamać mi ładowarkę od laptopa, ale potem ją naprawić. Tylko on przyjedzie do mnie z pilniczkiem i naprawi mi paznokcie. Tylko on umie dobrze całować po rękach. Tylko on umie odczytywać moje ukryte nastroje. Tylko on może śmiać się z mojego włączania sygnalizatora dużo za wcześnie, czy panikowania przed ciężarówką. Tylko on czekał na mnie pół roku, chociaż chodziłam jak gnom. Tylko on cierpliwie znosi to że tak często go bije. I tylko on potrafi w kłótni uśmiechnąć się w tym samym momencie i rozproszyć wszystko co złe.

Bo z nikim nie było nam tak dobrze jak z sobą.

Dziękuję.