Koniec końców może to nie koniec

Noc.

Ciemno.

Nic nowego.

A jednak inaczej.

Niepokój podkrada się z wielu stron.

Rozmowa jest dobrym remedium.

Odciąga myśli od myślenia o innych rzeczach.

Niekiedy to zbawienne.

Zmiany nie lubią chodzić pojedynczo.

Przychodzą całą bandą, niczym cwaniaki, którzy mocni są tylko wtedy, gdy mają przewage liczebną.

Niby śmieszne...

Niby żałosne...

Ale w takiej sytuacji to nie ma znaczenia.

W zasadzie i tak polegniesz.

Ze świadomością, że przyczyniła się do tego banda frajerów grająca nie fair.

A jeśli historie są prawdą, to mogę powiedzieć chyba tylko jedno.

Mogłam i powinnam inaczej, ale wygląda na to, że nie chciałam.

"Rzeczy led­wie dos­trzeżone w cza­sie dnia, nie sfor­mułowa­ne wy­raźnie myśli, wy­powie­dziane mi­mocho­dem słowa, które przeszły bez echa, wra­cają w no­cy w na­macal­nym kształcie i stają się te­matem snów, jak­by w za­dośćuczy­nieniu za to, że wzgar­dzo­no ni­mi na jawie." 

https://www.youtube.com/watch?v=xd9LpME3jnk