Piękni,NieświadomiSwegoIstnienia
Dodano: 15 CZERWCA 2008
katharsis
katharsis
wiatr co gna po polach
i rozwiewa włosy me
on zabiera myśli złe
i przeplata z traw zielonym
kłosem
o świcie gdy zieleń soczystsza
myśli te formują
swe pogmatwane istnienia
lecz wtedy wiatr podrywa
je do lotu i z opętańczym
śmiechem na bezcielesnych
wargach rozmywa je
w szarości sklepienia
niespokojna o los
każdej z mych prześladowczyń
spoglądam w niebo
i głęboko zaglądam w oczy
chmurom lecz nie widzę
żadnej
wiatr co gna po polach
on szepce mi do ucha
muska dłonie i całuje szyję
by po chwili znów ulecieć
w przestworza z puklem
niewdzięcznych myśli
co zatruwały krew mą
swoiste katharsis wiatr dopełnia
obietnicą zapachu
ziemi
Komentarze
~kurczak
Formować należy myśli. Formować jak ciasto i piec, by były jak najpiękniejsze. Ja patrzyłam głęboko w oczy w poszukiwaniu ludzi, ale długo ich nie znajdywałam. A wiersz piękny, jak każdy Twojego autorstwa ;*
16/06/2008 20:21:41
Użytkownik usunięty
Z mniej przyziemnych spraw:
zawsze chciałam biegać nago po polu w nocy.
Z bardziej przyziemnych spraw:
byłoby mi nieco zimno xD
zawsze chciałam biegać nago po polu w nocy.
Z bardziej przyziemnych spraw:
byłoby mi nieco zimno xD
15/06/2008 21:54:35
~alina
Zauważa się więcej pozytywu..może nie tyle pozytywu co melancholii i zamyślenia. Ale na pewno nie dostrzegać tej wcześniejszej depresji i pogrążenie we własnym ciemnym ja. Mroczne rozgoryczenie odleciało do chmur wraz z wiatrem i oby więcej nie powróciło...
15/06/2008 17:50:31
