Nasze życie to ciągłe podróże.

Witam wszystkich odwiedzających mojego bloga.

Pewnie zastanawiacie się gdzie zrobiłam to zdjęcie.

Otóż zdjęcie było zrobione podczas mojej ostatniej podróży po Albanii w miasteczku o dosyć ciekawej nazwie Shengjin, przez wielu znajomych upraszczana do nazwy Szanghaj. Sprostuję, że oprócz podobnej nazwy oba miasta nie mają ze sobą wiele wspólnego. Miasteczko to jest średnio rozwijającym się kurortem turystycznym leżącym na północy Albanii w okolicy granicy z Czarnogórą oraz jeziorem Szkoderskim, które proponuję odwiedzić przy okazji, ponieważ widoki w tamtej okolicy są wspaniałe, a oprócz tego istnieje plotka, że wprawni nurkowie mogą wypatrzeć w nim żyjące koniki morskie. W tym miasteczku spędziliśmy cztery dni żeby odpocząć przed długą podróżą do domu a przy okazji, żeby zobaczyć wybrane miasta północnej Albanii.  Ze względu na to, że wylądowaliśmy tam w połowie września ruch turystyczny był znikomy, większość knajpek była pozamykana a w sklepach regały świeciły pustkami. W okolicy do zobaczenia jest bardzo ciekawa plaża, której wydmy wpadają pod skosem do wody, ponieważ plaża ułożona jest na zboczu jednej z wielu gór tego wybrzeża. Natomiast jakbyśmy szli w drugą stronę od tego wybrzeża to na samym końcu drogi zatrzyma nas rezerwat ptaków oraz przyjazna właścicielka baru ostrygowego, która ugości nas domowym winem. Mieszkaliśmy w przytulnym i nowoczesnym hotelu z widokiem na góry i morze. Do plaży mieliśmy 500m . Jednak, żeby dojść do centrum musieliśmy podreptać 1,5 km . Co w centrum ? Ku naszemu zaskoczeniu ekskluzywne hotele - jak nie na miarę Albanii lecz kurortów z zachodu Europy dla bogatych Niemców czy Anglików. Naprzeciwko tych jakże ekskluzynych hoteli stara Albania czyli wybrzeże z portem rybackim, gdzie spokojnie dryfowały przycumowane do brzegu stateczki i kutry. A jak z ludźmi? W większości spotykaliśmy Albańczyków, Kosowian oraz Włochów. Ku naszemu szczęściu mało Polaków. Udało nam się dostrzec również to, że miejscowi bardzo lubią naszych rodaków. Wystraczyło wyjść z hotelu w stronę centrum a po drodze spotykaliśmy siedzących w różnym wieku ludzi najczęściej chłopaków około 20-paro letnich jak i mężczyzn grubo pod 60, którzy krzyczeli do nas zachęcająco " - Polaki, Polonija maj frend, hotel, rooms? " Jak widać biznes dzięki Polakom dobrze się kręci dlatego Albańczycy otwierają przed nami swoje gościnne serca oferując noclegi oraz pyszne potrawy do zjedzenia za niewielką cenę.

A na zdjęciu widok zanikającego słońca w tafli wody za portowym wybrzeżem i pięknie rozlewające się jego barwy po niebie jak i morzu.

Pozdrawiam i zapraszam do oglądania następnych wpisów :)